Czyli "solo" czy jednak spółka?

CZĘŚĆ II. Jaką formę działalności wybrać?

Sama decyzja o założeniu firmy to fundamentalny krok, ale jednocześnie dopiero jedna z wielu ważnych decyzji, które w krótkim odstępie czasu będziemy musieli podjąć. Nie tylko kluczowe jest postanowienie „tak, zakładam firmę!” - od razu trzeba zastanowić się także na rodzajem działalności gospodarczej, który będzie najlepszym w naszym przypadku i przy naszych potrzebach. Do najpopularniejszych zaliczamy indywidualną działalność gospodarczą, spółkę cywilną oraz spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością i to na nich skupimy się w poniższym tekście.

Działanie „solo”, czyli jednoosobowa działalność gospodarcza.

Najprostszym wyborem wydaje się indywidualna działalność gospodarczą. To błyskawiczne i bezkosztowe rozwiązanie. Przy zakładaniu jednoosobowej działalności nie jest wymagany żaden kapitał zakładowy, co jest sporym ułatwieniem dla osób bezrobotnych, które we własnej firmie widzą rozwiązanie swoich problemów finansowych i szansę na „lepsze jutro”.

Do zalet należy także w zasadzie dowolny wybór formy opodatkowania tego typu działalności – może być to skala podatkowa, podatek liniowy (19% dla firm), ryczałt lub też karta podatkowa. Jednoosobowa działalność gospodarcza to także samowolne zarządzanie firmą – wszelkie decyzje podejmujemy sami i to nasze działania mają wpływ na potencjalny rozwój przedsiębiorstwa czy zwiększanie liczby zleceń. Prostsze i tańsze są także usługi biura rachunkowego.

Minusem tego typu działalności jest bez wątpienia odpowiadanie za przedsiębiorstwo także swoim prywatnym majątkiem. Co to znaczy? Jeśli firma wpadnie w długi i nie będzie wypłacalna, to wierzyciele mogą zainteresować się całym naszym dobytkiem, niezwiązanym z zawodową działalnością. To może zachwiać nie tylko biznesem, ale także naszym prywatnym życiem czy sytuacją rodzinną.

Zaufani wspólnicy, czyli spółka cywilna

Zasady funkcjonowanie spółek cywilnych reguluje kodeks cywilny. Spółka cywilna to także jedna z najprostszych form organizacji działalności gospodarczej, które nie ma osobowości prawnej i nie wymaga materialnego kapitału początkowego. Tworzą ją wspólnicy na zasadzie umowy (nie jest ona aktem notarialnym, co znacząco ogranicza koszty), którą mogą zawrzeć zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne. Spółka cywilna nie podlega rejestracji w KRS – każdy z potencjalnych wspólników musi samodzielnie zarejestrować się w urzędzie miasta lub w urzędzie gminy.

W przypadku zakładania spółki cywilnej kluczowym zagadnieniem jest dobór wspólników – czy na pewno ufamy im na tyle, aby ewentualnie odpowiadać za ich niepowodzenia biznesowe? Tutaj, podobnie jak w przypadku indywidualnej działalności gospodarczej, za firmę odpowiada się całym swoim majątkiem i nie ma żadnego znaczenia, ile procent udziałów posiadamy. Wierzyciel może swoje zobowiązania uregulować poprzez sięgnięcie do prywatnego majątku każdego ze wspólników. Dlatego tak ważny jest dobór odpowiednich osób do współtworzenia tego typu przedsiębiorstw, najlepiej sprawdzonych już wcześniej pod kątem uczciwości czy pracowitości.

Rozwiązanie dla dużych firm, czyli spółka z.o.o.

Do tej pory spółka z.o.o. była wybierana głównie przez potencjalnie większy firmy, ale teraz trend się zmienia - mniejsze przedsiębiorstwa także decydują się na ten rodzaj działalności, a tego typu spółki stają się coraz popularniejsze. To jedyna w tym gronie spółka kapitałowa – oznacza to, że od początku musi powstać kapitał zakładowy w wysokości co najmniej 5 tysięcy złotych, a swój wkład musi mieć każdy ze wspólników. Firmę należy koniecznie zgłosić do Krajowego Rejestru Sądowniczego, a wspólnicy powinni podpisać umowę w postaci aktu notarialnego, co zwiększa koszty rejestracji działalności. Spółkę można założyć także przez Internet na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości

Głównym wyznacznikiem wyróżniającym tę formę działalności od dwóch wcześniej wymienionych to sposób rozliczania zobowiązań finansowych. Tutaj za długi spółki nie odpowiadają współwłaściciele swoim prywatnym majątkiem, a jedynie majątkiem spółki i to w kwocie nie wyższej niż określonej umową. Pod względem finansowym jest to znacznie bezpieczniejsze rozwiązanie i pozwala ryzykować w kwestii doboru wspólników (z tym jednak nie należy przesadzać – wciąż powinny to być rzetelne osoby, z którymi mieliśmy wcześniej do czynienia).

Do minusów tego rozwiązania zaliczyć można chociażby brak swobody w dysponowaniu majątkiem (majątek firmy to nie majątek prywatny), trudności z zamknięciem spółki (wymagane jest przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego) i podwójne opodatkowanie, zarówno dla firmy, jak i dla nas jako osoby prywatnej. Te wady nie zmieniają jednak rosnącej popularności spółek z.o.o. wśród przedsiębiorców.

Czy istnieje jedna, uniwersalna forma działalności, która sprawdzi się dla każdego? Nie. W zasadzie wszystkie przypadki należy rozpatrywać indywidualnie i samodzielnie przeanalizować, która z form działalności będzie najlepsza akurat dla nas.